سولفات منیزیم هفت آبه

سولفات منیزیم ترکیبی معدنی است که در قسمت های مختلف بدن به خصوص در اعصاب، ماهیچه ها و عضلات حیاتی بدن کاربرد دارد.

فرمول شیمیایی سولفات منیزیم mgso4 و جرم مولی آن 120.366 می باشد و در دمای اتاق این ماده به صورت کریستال های کوچک و بدون رنگ می باشد.

منیزیم سولفات را با نام نمک اپسوم و نمک حمام نیز می شناسند.

معروف ترین آبپوش سولفات منیزیم با فرمول شیمیایی mgso4.vh2o می باشد که به منیزیم سولفات 7 آبه نیز معروف است.

سولفات منیزیم به دلیل داشتن منیزیم که یک ماده غذایی لازم و مفید برای بدن می باشد خواص متعددی دارد که در ادامه به چند نمونه از آن ها اشاره می کنیم.

 

خواص منیزیم سولفات

سولفات منیزیم کریستال هایی بی رنگ و بی بو است که به راحتی درآب حل می شود و از ماده خشک سولفات منیزیم به عنوان نم گیراستفاده می کنند.

منیزیم سولفات نامحلول در استون است ولی به طور ناچیز در الکل و گلیسیرین حل می شود.

سولفات منیزیم به دو حالت 7 آبه MgSO4.7H2O و 1 آبه یعنی همان MgSO4.H2O وجود دارد که هر دوی این ها از خواص منیزیم برخوردار می باشند.

 

خاصیت های منیزیم

طبق تحقیقات انجام شده بر روی 414 بیمار قلبی که کمتر از 50 سال سن داشتند سطوح منیزیم این بیماران اندازه گیری شد و پس از 2 سال بررسی و تحت نظر قرار دادن شرایط این بیماران، پژوهشگران دریافتند که میزان حمله قلبی درافرادی که منیزیم کمتری داشتند 8 برابر بیشتر از افرادی بوده است که در مقایسه با آن ها منیزیم بیشتری مصرف کرده بودند.

عنصر منیزیم در موز، اسفناج، کدوتنبل، بادام، لوبیای سیاه، آووکادو، انجیر، شکلات تلخ، ماست یا کفیر وجود دارد. از جمله فواید منیزیم در غذاها می توان موارد زیر را مثال زد:

• بهبود عملکرد اعصاب
• کنترل قند خون
• انتشار انتقال دهنده های عصبی
• سنتز پروتئین
• تنظیم و تعدیل فشار خون
• متابولیسم انرژی

علاوه بر این ها، منیزیم برای حرکت سدیم، پتاسیم و کلسیم به داخل و خارج سلول لازم است و باعث پایداری غشای برانگیخته می شود.

منیزیم نقشی اساسی در حفظ تعادل عصبی و ماهیچه ای دارد علاوه بر آن به عبور راحت تر مواد غذایی از روده ها کمک می کند به همین دلیل استفاده از منیزیم در تغذیه روزانه شدیدا توصیه می شود.  

 

کاربردهای سولفات منیزیم

سولفات منیزیم به دلیل داشتن منیزیم که یکی از مهم ترین ماده ها برای فعالیت آنزیم های بدن می باشد مصرف دارویی نیز دارد.

منیزیم از فراوان ترین کاتیون ها در میان مایعات درون سلولی بدن می باشد. داروهای ساخته شده از سولفات منیزیم برای تامین این نیاز مهم بدن یعنی نیاز به منیزیم استفاده می شود.

از دیدگاه فارماکودینامیک، سولفات منیزیم یک ملین اسموتیک بوده و با افزایش حجم آب موجود در روده ها موجب افزایش حرکات روده و افزایش حجم مدفوع  و نهایتا درمان یبوست می شود.

اگر بخواهیم سولفات منیزیم را از دیدگاه فارماکوکینتیک  نیز بررسی کنیم، سولفات منیزیم در پره اکلامپسی (فشارخون بالا همراه با پروتئینوری که در طول دوران بارداری)  کاربرد دارد.  

 

داروی منیزیم سولفات

داروی منیزیم سولفات از طریق تزریق های وریدی و عضلانی استفاده می شوند و از طریق ادرار دفع می شود.

با این تفاوت که در تزریق عضلانی علاوه بر دردناک بودن تزریق، بعد از یک ساعت دارو در بدن جذب می شود و3 تا 4 ساعت طول اثر دارد، اما در تزریق وریدی داروی سولفات منیزیم سریعا جذب می شود و تا 30 دقیقه طول اثر دارد.

داروی منیزیم سولفات بعد از تزریق از جفت عبور کرده و به شیر نیز ترشح می شود.

داروی سولفات منیزیم وریدی در طی سزارین برای بیماران تحت بی حسی نخاعی تجویز شده و باعث می شود که مانند یک مسکن قوی عمل کند و درد شدید بعد از عمل را کاهش دهد.  

 

مصرف دارویی منیزیم سولفات

از کاربردهای دارویی ترکیب معدنی سولفات منیزیم این است که به دلیل رطوبت دهندگی این ماده، برای درمان بریدگی ها و زخم ها و همپنین درمان آریتمی ناشی از هایپومنیزیمی نیز استفاده می شود.

سولفات منیزیم کاربرد های دیگری نیز به عنوان ماده دارویی دارد از جمله:

ملین

در موارد ی که دچار درد شدید شکمی، استفراغ و تهوع، پارگی روده، انسداد روده یا یبوست شدید، کولیت و مگاکولون توکسیک و تغییر در عادات دفع مدفوع به عنوان ملین از منیزیم سولفات بدون نسخه استفاده نشود و حتما با دکتر مشورت شود  

درمان یبوست

2 تا 4 قاشق چای خوری گرانول منیزیم سولفات به همراه یک استکان آب و یا برای بهتر کردن طعم آن به همراه آب میوه مصرف شود و در صورت نیاز می توانید هر 6 ساعت این کار را دوباره تکرار کنید.  

کنترل تشنج های ناشی از پراکلامپسی

4 گرم انفوزیون وریدی یا 4 تا 5 گرم عضلانی در هر سمت عضلات سرینی تزریق شود. بعد در ادامه 1 تا 2 گرم در ساعت انفوزیون مداوم وریدی یا 4 تا 5 گرم به صورت متناوب در هر سمت سرین هر 4 ساعت تزریق شود که حداکثر دوز مصرفی از این ماده 40 گرم در 24 ساعت است.

روش دیگری نیز به عنوان جایگزین برای تزریق سولفات منیزیم به منظور کنترل تشنج های ناشی از اکلامپسی و پراکلامپسی می توان  استفاده کرد  به این شکل که از 4 تا 6 گرم جهت دوز بارگیری  و در ادامه 1 تا 2 گرم در ساعت انفوزیون وریدی برای مدت حداقل 24 ساعت استفاده شود. 

 

نکاتی مهم درباره داروهای سولفات منیزیم

سولفات منیزیم به همراه سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی باعث دپرسیون شدید اعصاب می شود و تاثیرات داروهای بلوکه کننده عصبی/عضلانی را تشدید می کند.

از مصرف داروهایی که برای درمان نارسایی قلب و آریتمی قلب به کار می روند(گلیکوزیدهای قلبی) به همراه سولفات منیزیم باید خودداری کرد.  

برای خرید سولفات منیزیم هفت آبه که یکی از انواع سولفات منیزیم می باشد می توانید با کارشناسان شرکت Avichem تماس گرفته و به میزان درخواستی سفارش دهید.

 

عوارض دارویی سولفات منیزیم در دوران بارداری

با توجه به احتمال بالای بروزعوارض ناشی از مصرف داروها برای جنین انسان باید در مصرف انواع داروها بااحتیاط عمل کرد.

داروهای مصرفی در دوران بارداری بر اساس میزان احتمال بروز عوارض به دسته های A ، B،  C، D  و X تقسیم می شوند. ماده دارویی منیزیم سولفات جزو دسته D محسوب می شود.

مطالعات انجام شده بر روی داروهای از گروهD  نشان می دهد که مصرف این گونه از داروها برای جنین انسان، خطرآفرین است ولی استفاده از آن برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و با تجویز پزشک و پذیرفتن خطرات احتمالی، می توان از آن ها استفاده کرد.

 

عوارض جانبی مصرف سولفات منیزیم

تمامی داروها علاوه بر داشتن خاصیت درمانی ممکن است عوارض جانبی وside effect  هایی نیز داشته باشند که اگرچه عوارض جانبی ناشی از مصرف سولفات منیزیم ممکن است در یک فرد مشاهده نشود ولی بهتر است در صورت مشاهده هر یک از عوارضی که درادامه ذکر می شود به پزشک معالج خود مراجعه فرمایید:

خواب آلودگی	اسهال
تعریق شدید	فلج شل عضلانی
هایپرفلاکسی	برادیکاردی
برافروختگی صورت	هایپوتنشن (افت و کاهش فشارخون)
آریتمی	تضعیف میوکارد
هایپوترمی	فلاشینگ
اتساع عروق	میاستنی گراویس
هایپرمنیزمی