دومین فرو آلیاژ مهم در جهان به شمار می رود. بالاترین مصرف این فروآلیاژ در تولید فولاد است. این آلیاژ از عنصر آهن، سیلیس و منگنز تشکیل شده است. هم چنین این آلیاژ به عنوان یک ماده افزودنی در تهیه چدن برای کنترل محتوای اولیه سیلیس دارای اهمیت است.
فروآلیاژها نقش اساسی در صنعت فولاد ایفا می کنند. متداول ترین فروآلیاژها، فروسیلیکو، فروکرومیوم، فروسیلیکو منگنز و فرومنگان هستند و تقریباً در تمام مراحل تولید آهن و فولاد حضور دارند. در بین انواع این آلیاژها، برجسته ترین آنها آلیاژ منگنز است. در این قیمت سعی شده روش تولید این فروآلیاژ، مشخصات آن، کاربرد این ماده، مزایای آن به عنوان عنصر آلیاژی و تولید کنندگان فروسیلیکو منگنز پرداخت شود.
فروآلیاژ به آلیاژهای مختلف آهن با نسبت بالایی از یک یا چند عنصر دیگر مانند منگنز (Mn)، آلومینیوم (Al) یا سیلیس (Si) اشاره دارد. فروسیلیکو منگنز یا سیلیکو منگنز با فرمول FeSiMg با منیزیم 4 تا 25٪ تشکیل می شود که به آن گره دهنده نیز گفته می شود. در واقع فروسیلیکو منگنز به طور عمده از منگنز، سیلیس و آهن تشکیل شده است و به طور معمول دارای نسبت های بسیار کمتری از عناصر جزئی مانند کربن، فسفر و گوگرد است. بیش از 95٪ منگنز تولید شده از معادن در قالب فروسیلیکو منگنز برای تولید فولاد و آهن به کار می رود. آلیاژ منگنز بزرگترین آلیاژ تولید شده در جهان با سهم حدود 41٪ از تولید جهانی می باشد. منگنز به دلیل داشتن خاصیت لازم برای رفع گوگرد، اکسیداسیون و خاصیت آلیاژی خوب، عنصر ضروری برای تولید آهن و فولاد است. در تولید آهن و فولاد می توان نسبت سیلیس به منگنز را تنظیم کرد تا خصوصیات مورد نظر را به فولاد بدهد.
فروسیلیکو منگنز از کانسنگ منگنز، سرباره پر کربن فرو منگنز ، سنگ کوارتزیت ، کک و سنگ دولومیت در کوره قوس الکتریکی با جریان متناوب سه فاز متولد می گردد یا به نوعی یک فروآلیاژ Si-Mn که حاوی آهن حداقل 4٪، منگنز حداقل 30٪، سیلیس حداقل 8٪ و حداکثر 0.2٪ فسفر توسط عامل احیا کننده تولید می شود که در بحث اکسیژن زدایی و گوگرد زدایی فرایند فولاد سازی و بدست آوردن آلیاژهای مختلف مصرف می گردد.
در صنایع فولاد سازی بجای استفاده هم زمان از فروسیلیکو و فرومنگنز در فرایند فولاد سازی می توان از فروسیلیکو منگنز که قدرت دیاکسیدکنندگی بیشترو دارای صرفه اقتصادی است و راحت تر جذب مذاب می شود استفاده کرد.
فروسیلیکو منگنز یک اکسیداسیون کننده قوی به شکل جامد است. رنگ آن نقره ای خاکستری می باشد. این آلیاژ بی بو است. مشخصات فرو سیلیکو منگنز با درجه استاندارد حاوی 14 تا 16٪ سیلیس، 65 تا 68 درصد منگنز و 2 درصد کربن است. درجه کم کربن آن، دارای 0.05 تا 0.10٪ کربن است.
چگالی 1.6 gr/Cm3
چگالی حجمی 2.3 t/m3
دمای ذوب 1060 – 1350 درجه سانتی گراد
غیر قابل حل در (آب ،روغن و استون)
پایدار در شرایط نرمال
در زمان تماس با (رطوبت ،اسید ها یا آلکالن ها) موجب تولید گاز های اشتعال زا و بسیار سمی
برای دانلود مشخصات فرو سیلیکو منگنز High Carbon روی دکمه زیر کلیک کنید.
برای دانلود مشخصات فرو سیلیکو منگنز Medium Carbon روی دکمه زیر کلیک کنید.
فروآلیاژها به طور کلی با دو روش در کوره انفجار یا در کوره قوس الکتریکی تولید می شوند. تولید کوره انفجار به طور مداوم در طول قرن بیستم کاهش یافته است. در حال حاضر تولید آن در کوره های قوس الکتریکی صورت می گیرد و این روش تولید، در حال حاضر رو به افزایش است. فروسیلیکو منگنز با کاهش کربوترمیک و کک سرباره حاصل از تولید بدست می آید. مواد اولیه کک، سنگ معدنی منگنز با کربن بالا یا سنگ منگنز همراه با سیلیس یا کوارتز در کوره های قوس الکتریکی تولید می شود. با توجه به اینکه سیلیس و اکسیژن به راحتی در 2SiO ترکیب می شود، بنابراین این ماده اغلب به عنوان دی اکسید کننده در فولاد سازی استفاده می شود.
نقش بسیار مهم در صنعت فولاد سازی (دیاکسید کننده و سولفور زدا)
تولید آلیاژهای متنوع
افزایش استحکام فولاد
کاهش کربن در فولاد
تولید فولاد خالص تر
فرو سیلیکو منگنز در ساخت فولاد و چدن به عنوان دی اکسید کننده عمل می کند. این به معنی آن است که این ماده منجر به تولید فولادی بدون هیچ ناخالصی می شود. در واقع خصوصیات فولاد بسته به مقدار اضافه شده منگنز است. این ماده مانع از بین رفتن کربن از فولاد مذاب به اصطلاح انسداد گرما می شود. منگنز امکان دستیابی به فولادهای کم کربن را نیز فراهم می کند تا فولاد درجه خلوص بالایی داشته باشد. تولید فولاد خام مهمترین عامل تقاضای سنگ منگنز است. صنعت فولاد تقریباً 90٪ تقاضای جهانی منگنز را به خود اختصاص داده است. فولاد کربن بازار اصلی دیگر است که 65 تا 70 درصد منگنز در آن مصرف می شود. همچنین در تولید فولاد به جای مصرف از دو ماده فروسیلیس و فرو منگنز، فقط می توان از فرو سیلیکو منگنز به دلیل مقادیر مناسب سیلیس و منگنز آن، استفاده نمود. مصرف این آلیاژ به تنهایی در تولید فولاد، مقرون به صرفه تر است.
فرو سیلیکو منگنز به عنوان یک عنصر آلیاژی در بسیاری از کاربردهای مختلف فولاد نیز استفاده می شود. به عنوان مثال به طور گسترده در فولاد آلیاژی کم، فلزات غیر آهنی و فولادهای مقاوم در برابر حرارت کاربرد دارد. همچنین این ماده به عنوان کاهنده در تولید آهن و صنایع شیمیایی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. در صنعت آهن، این ماده اغلب به عنوان تلقیح کننده و اکسید کننده استفاده می شود.
بخش بزرگی از منگنز به عنوان فروسیلیکو منگنز با کربن بالا استفاده و به فولادهای کربنی اضافه می شود. عنصر منگنز به عنوان مهمترین فروآلیاژ در تولید صنایع فولاد منجر به افزایش استحکام و مقاومت آن در برابر سایش می شود. در حقیقت، این عنصر شیمیایی در تمام فولادهای موجود مسئولیت سختی و استحکام فولاد را دارد. اما این مسئولیت تا حدی کمتر از کربن است. تاثیر منگنز در بهبود خصوصیات مکانیکی فولاد به میزان کربن آن نیز بستگی دارد. منگنز همچنین در هنگام سخت شدن سرعت خنک کننده بحرانی را کاهش می دهد، به این معنی که سخت شدن فولاد را افزایش می دهد.
تأثیر آن در سختی پذیری بالاتر از سایر عناصر آلیاژی است. منگنز دارای تأثیرات مشابهی مانند کربن است و تولید کنندگان فولاد از هر دو عنصر برای دستیابی به ماده ای با خواص ترجیحی استفاده می کنند. فولادها اغلب حاوی 0.30٪ منگنز هستند ، اما برخی از فولادهای کربن می توانند شامل 1.5٪ منگنز داشته باشند.
فرو سیلیکو منگنز بصورت تنی ارائه میگردد.